"Νε στι διμόσια εκπεδεφση- ωχι στιν ιδειοτικοπίηση"

Καλησπέρα σας,

το παραπάνω είναι ένα σύνθημα που θα μπορούσε κάλλιστα να γραφεί στους τοίχους ενός δημόσιου σχολείου από κάποιους από τους επιτυχόντες των πανελληνίων εξετάσεων φέτος. Διότι το επίπεδο των γνώσεων που έχουν λάβει αυτοί οι ακαδημαϊκοί πολίτες αυτού του είδους είναι.

Ξέρω ότι από την ανακοίνωση των βάσεων της φετινής χρονιάς και έπειτα έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά για την κατάργηση της βάσης του 10 και τον "κατήφορο της εκπαίδευσης". Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ όμως να πρωτοτυπήσω και να γράψω για κάτι διαφορετικό, καθώς αυτό το γεγονός είναι ενδεικτικό της κατάστασης της χώρας και της κοινωνίας τα τελευταία χρόνια...

Ο ελληνικός τρόπος εισαγωγής στα ανώτατα και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα είναι, χωρίς υπερβολές, μηχανή παραγωγής ελληνικών πτυχίων! Εφέτος πτυχιούχος έχει εισαχθεί σε σχολή έχοντας γράψει κάτω από ένα! Ίσως σκεφτούν εκεί στο Υπουργείο Παιδείας κάποια τροποποίηση του χρόνου έτσι ώστε να υπάρχει στο μέλλον πτυχιούχος που θα έχει πτυχίο χωρίς να έχει μπει καν στο Πανεπιστήμιο!

Πέρα από την πλάκα όμως, η μεταρρύθμιση αυτή της κυβέρνησης ήταν μία λάθος πολιτική απόφαση. Απόφαση η οποία δυστυχώς δεν πάρθηκε με εκπαιδευτικά κριτήρια, αλλά με πολιτικά. Διότι ήταν μία από τις πολλές προεκλογικές εξαγγελίες του κυβερνόντος κόμματος και στη συνέχεια μία από τις λιγοστές που πραγματοποίησε...

Το αποτέλεσμα είναι παντού γύρω μας. Ακαδημαϊκοί πολίτες οι οποίοι το μόνο που χρειάστηκε να κάνουν ήταν να προσέλθουν στις εξεταστικές αίθουσες και να γράψουν το όνομά τους, γιατί αλλιώς δε θα μπορούσαν να τους βρουν για να τους συγχαρούν!

Το εξωφρενικό είναι ότι η κοινωνία αγανακτά και συμπονεί τους νέους όταν παρακολουθεί τα ρεπορτάζ των ειδήσεων για την ανεργία των πτυχιούχων. Πτυχιούχοι οι οποίοι σπούδασαν κάτι το οποίο ούτε γνώριζαν ούτε επιδίωξαν. Το σύστημα των εξετάσεων είναι δυστυχώς λοταρία που ποντάρεις και κερδίζεις αυτό που δε θέλεις!

Προσπαθώντας να μπω στο μυαλό της κυρίας Διαμαντοπούλου, δε βρίσκω κανέναν εκπαιδευτικό λόγο, κανένα σκεπτικό με το οποίο η εισαγωγή τέτοιων μαθητών προωθεί την παιδεία! Μάλλον εξυπηρετεί σκοπούς της κυβέρνησης, όπως η αύξηση των εισακτέων στις επαρχιακές πόλεις για την τόνωση της τοπικής οικονομίας. Ή ακόμη και η ψυχολογική ώθηση που δίνει η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο στους γονείς των παιδιών στη δύσκολη αυτή περίοδο.

Πάνω από όλα όμως αυτή η πολιτική αδικεί και "χτυπά" τους μαθητές αυτούς, τους οποίους ουσιαστικά κοροϊδεύει η κυβέρνηση! Διότι από τη στιγμή που προφανώς δεν τα "παίρνουν τα γράμματα", θα έπρεπε να ασχοληθούν σε άλλους τομείς. Υπάρχουν τόσα τεχνικά επαγγέλματα στα οποία η αγορά εργασίας ανθεί και οι τιμές είναι εξωφρενικές λόγω των λιγοστών ατόμων που ασχολούνται με αυτά. Ή ακόμη καλύτερα να ξαναπροσπαθήσουν τον επόμενο χρόνο ώστε να μπουν σε μια πραγματική σχολή, από τις λιγοστές που υπάρχουν, αντί να ξοδεύουν τα χρήματα των γονιών τους ζώντας τη φοιτητική ζωή και αποκτώντας ένα πτυχίο χωρίς κανένα αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας!

ΥΓ Κατά την ανακοίνωση των βάσεων από την κ. Διαμαντοπούλου, στην ομιλία της παρότρυνε τους μαθητές που δεν τα κατάφεραν φέτος να ξαναπροσπαθήσουν. Και ρωτώ, σε ποιους απευθυνόταν; Πόσοι πια έγραψαν κάτω από 865 μόρια, που ήταν η κατώτερη βάση εισαγωγής;

o giatros