Επανέρχεται η ελεγχόμενη πτώχευση

Σύμφωνα με ένα άλλο χθεσινό δημοσίευμα, της Capital, «νεο κύκλο εντάσεων και πολιτικών αντιπαραθέσεων στους κόλπους της Ε.Ε. ανοίγει η επαναφορά του ζητήματος της ελεγχόμενης χρεοκοπίας κρατών της Ευρωζώνης».

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, το πανηγύρι άρχισε ύστερα από δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel, το οποίο μιλά για γαλλική στήριξη στα γερμανικά σχέδια, εξέλιξη η οποία ενοχλεί και θορυβεί τις χώρες του Νότου. Ποια είναι τα «γερμανικά σχέδια»; Όπως πολλές φορές έχω γράψει – και γενικώς είναι δημοσιευμένο – το γερμανικό αίτημα αφορά τη δυνατότητα ελεγχόμενης πτώχευσηςμιας χώρας της Ευρωζώνης και της εξόδου της από το κοινό νόμισμα. 
Πού «κολλούσαν» μέχρι τώρα αυτά τα σχέδια; Στο γεγονός ότι οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες είναι οι πλέον εκτεθειμένες... 
στο ελληνικό χρέος. Τι φαίνεται να συνέβαλε στη «συμφωνία» Γάλλων και Γερμανών για τη δυνατότητα ελεγχόμενηςπτώχευσης εντός του ευρώ; Δείτε πώς συνεχίζεται το δημοσίευμα της Σοφοκλέους:

«Το περιοδικό (σ.σ.: Spiegel) ανέφερε πως η γαλλική κυβέρνηση αντιτίθεται ακόμη σε οποιονδήποτε υπαινιγμό για μια νέα επιτροπή καθοδήγησης χωρών που βρίσκονται σε αυτή τη διαδικασία, εάν “ καταπατά” τον παραδοσιακό ρόλο του Παρισιού, το οποίο στο παρελθόν έχει επιβλέψει τις σχέσεις μεταξύ των χρεοκοπημένων χωρών και των πιστωτών τους. Το δημοσίευμα δεν επισημαίνει εάν συγκεκριμένα η υπουργός Οικονομικών Christine Lagarde έχει υποστηρίξει την ιδέα».

Μέχρι τώρα ήταν ποικιλοτρόπως γνωστό ότι η Γερμανία είχε αφήσει στην άκρη τη Γαλλία στο επίπεδο της λήψης σοβαρών αποφάσεων για το μέλλον της Ευρωζώνης ήδη από τον Μάρτιο. Εξ άλλου η Γαλλία είναι μια από τις χώρες που κινδυνεύουν από μια κρίση χρέους – μαζί με όλες τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και την Ιρλανδία.
Από την άλλη η Γερμανία συνεχίζει, ακόμη και την ώρα της κρίσης, να σωρεύει πλούτο μέσω του ευρώ, παρά την κρίση που ταλανίζει όχι μόνο τον πλανήτη, αλλά και, κυρίως, την Ευρώπη και τους αδύναμους κρίκους της. Διαβάζουμε σε άλλο δημοσίευμα τηςΣοφοκλέους:

«Συνεχίζει τη συσσώρευση πλούτου και ρευστότητας η Γερμανία, μεσούσης της κρίσης, καθώς οι εξαγωγές ενισχύθηκαν με ρυθμό διπλάσιο των εισαγωγών, σε μηνιαία βάση τον Ιούνιο.
● Το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας εκτινάχθηκε στα 12,3 δισ. ευρώ.
● Οι εξαγωγές έτρεξαν με 3,8% τον Ιούνιο, συγκριτικά με τον προηγούμενο μήνα, ενώ οι εισαγωγές ενισχύθηκαν κατά 1,9% σε μηνιαία βάση.
● Το πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ενισχύθηκε στα 12,9 δισ. ευρώ».

Με απλά λόγια οι Γερμανοί αποφάσισαν εδώ και καιρό ότι πρέπει να απαλλαγούν από τους «προβληματικούς» του ευρώ, αφού ούτως ή άλλως αυτοί έχουν ήδη απομυζηθεί στο έπακρο τροφοδοτώντας τα απίστευτα εμπορικά πλεονάσματα της ηγέτιδας της Ευρωζώνης. Αν δεν το καταφέρουν, θα φύγουν οι ίδιοι οι Γερμανοί από το κοινό νόμισμα, αφού πλέον κινδυνεύουν να αρχίσουν να εισπράττουν απώλειες, αλλά και να γίνουν οι ίδιοι θύμα της επίθεσης στο ευρώ, για την οποία το μόνο άγνωστο είναι αν θα εκδηλωθεί πριν ή μετά την ελληνική πτώχευση – ελεγχόμενη ή όχι.
Άλλωστε η Ισπανία και η Ιταλία, δύο ακόμη χώρες του Νότου της Ευρώπης, ήδη, μαζί με την Πορτογαλία, αποτελούν τους «αδύναμους κρίκους» της Ευρωζώνης σε ό,τι αφορά την «κρίση χρέους» που μαστίζει τη «γηραιά ήπειρο», άρα οι κίνδυνοι για τη γερμανική ηγεμονία πολλαπλασιάζονται.
Αργά αλλά σταθερά λοιπόν η Γερμανία δρομολογεί τη «διευθέτηση» των υποθέσεων των προβληματικών χωρών ελπίζοντας ότι έτσι θα σωθεί η ίδια από τις ορέξεις των διεθνών «επενδυτών» και του ΔΝΤ.
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, τα πράγματα είναι απλά:
● Εμπόριο, τουρισμός, δημόσια έσοδα, μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων, Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και οικοδομή καταρρέουν.
● Έμμεσοι φόροι, ύφεση, ανεργία, έλλειψη καταναλωτικής εμπιστοσύνης, πληθωρισμός, έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών, δημόσιο χρέος (αναμένεται να φτάσει το 150% του ΑΕΠ με την ενσωμάτωση των οφειλών του δημοσίου σε υγεία, ασφάλιση, τοπική αυτοδιοίκηση) εκτινάσσονται σε δυσθεώρητο ύψος.
● Ο προϋπολογισμός έχει ήδη αποδειχθεί φούσκα.
● Οι τράπεζες συνεχίζουν να απορροφούν τεράστια ποσά ώστε, όπως ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου ομολογεί, να είναι σε θέση να στηρίξουν την προ πολλού καταρρεύσασα ρευστότητα στην αγορά. Ματαίως όμως!
● Είναι έτοιμη η επιβολή ενός δεύτερου «σταθεροποιητικού» προγράμματος από το ΔΝΤ με ένα νέο και επαχθέστερο Μνημόνιο, το οποίο θα στοχεύσει στην περαιτέρω μισθολογική μείωση στο Δημόσιο, αλλά και στην επιβολή νέων φόρων.
Με αυτά και πολλά άλλα στοιχεία, καταρρέει πλήρως η βλακώδης (αλλά εσκεμμένα προβαλλόμενη από τα ΜΜΕ και… αριστερούς οικονομολόγους) αντίληψη του Παπακωνσταντίνου ότι η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων μπορεί να φέρει αναστροφή της προγραμματισμένης από καιρό ελληνικής πτώχευσης.
Δυστυχώς όλα δείχνουν ότι οι εξελίξεις επιταχύνονται..

filologos10

arxikounavos